Bago, Ngwesaung

Daar zit je dan, in een bus vol "locals", je volledig af te vragen of dit wel goed komt. Geen wifi, geen eten!!!, geen flauw benul hoe lang deze reis duren gaat, een beetje gedownloade muziek op je Spotify, let's go bussie!

De afgelopen 10,5h al in de bus gezeten aka onderweg zijn. Een redelijk comfortabele 8h van Ngwesaung naar Yangon met wat gezelschap om tegen aan te kletsen en een beetje gitaargeluiden vanaf de achterbank. Midden in Yangon eruit gegooid worden om de laatste 12km met de lokale bus af te leggen, ik had een kleine 2.5h de tijd, dus dat leek geen probleem. Uiteraard wilde ik nog een hapje eten, food is life!! Maar helaas, het wachten duurde al een half uur eer de bus er was en hij deed er vervolgens kei lang over. Aangekomen op het immens grote busstation, niet wetende welke maatschappij naar Hpa-an rijdt. Drie maatschappijen later nog geen bus. Een kei kei vriendelijke man wilde mij wel helpen, twee maatschappijen later had ik bijna een ticket in handen. Vertrek binnen 8 min. Fuck. Ik moest plassen, en hoe! Tas afgegooid, geld op de balie gesmeten(sorry lieve mensen) èn gerent, terugkomende lag mijn wisselgeld en mijn ticket klaar, mijn tas al gelabeld. Ik moest meteen gaan. Wisselgeld aan die vriendelijke man willen geven, maar die was alweer foetsie, toch bedankt!!

Nu twee stoelen voor mij alleen, luxe. Alle andere stoelen zitten vol. Voel me een beetje de rijke poeptoerist onderweg naar Hpa-an. Zeker terugkijkende naar de afgelopen dagen.

Bago, het voelt als eeuwen geleden, wat een geweldige stad. Met de luxe trein aangekomen in de stad, ons hotel lag 4km buiten het centum. Een goed engels sprekende motorbike taxi en zijn vriend zouden ons wel brengen. Om 4.30 's morgens gingen we er een beetje van uit niet te kunnen inchecken, wel dus. Beste 3 uurtjes (gratis) slaap ever. En ook nog gewoon mogen ontbijten. Terwijl we pas voor de volgende dag geboekt hadden, echte gastvrijheid!! Twee fietsen mogen lenen en de hele dag wat rond gefietst. In deze aziatische hitte valt dat nog wel eens tegen. Leuk dagje gehad verder en goede hete douche, wat na een maand van koude tot lauwe douches wel echt als luxe gezien kan worden, haha. Bezienswaardigheden dichtbij bezocht en de bezienswaardigheden verder weg bewaard voor de dag erna, dan zouden we een motorbike huren. Toeval bestaat niet, die leuke taxichauffeur van eerder die verhuurde zijn scooter aan ons. We konden later uitchecken in het hotel zodat we met onze spullen naar het station konden en daar zouden we de scooter teruggeven. Ryan lichte stress, die had een vliegticket geboekt en de trein vertrok dik een uur later dan gepland. Mannen stressen misschien sowieso wat sneller.
Een halte voor Yangon-Central heb ik hem er uitgegooid, hup naar het vliegveld. Aangekomen 2.5h voor vertrek. Bye Ryan! Ik door naar mijn hostel, stomme stad en de volgende dag wilde ik snel naar Ngwesaung, strand, relaxen, niksen. Poging twee was geslaagd, helaas wel een avondbus wat betekende dat ik een hele dag in Yangon moest blijven, grote City Market bezocht terwijl ik niks nodig had. Op de terugweg zo lekker lokaal gegeten, met een volle buik liep ik langs de bioscoop. Jumanji 2 draaide in het engels, volgens mij heb ik deel 1 ook in Azië gezien. Top plan, even de stinkstad ontvluchten voor twee uurtjes. Terug richting het hostel, beetje in mijn boek gelezen, rondje door de wijk om eten te vinden. Wat fruit voor in de bus en richting station. Inmiddels ken ik de weg al een beetje hier maar het blijft een stad waar ik niet veel mee heb. Doei Yangon! Hello Ngwesaung!

Ook hier kwam ik aan om 4h 's morgens. Ik kon niet inchecken, hostel was vol. Paar uur langs het zwembad geslapen op een zonnebedje, na het ontbijt kon ik inchecken. De dormitory was vol met een groep jongens, zij wilden graag een dag langer blijven. Maar ik was er, Jack and Marie zouden mij wel even upgraden voor een nacht, grote bungalow voor mij alleen. Verder de dag eigenlijk alleen maar gelezen, gezont, geslapen, gezwommen en verbrand. De dag erna begon mijn avontuurtje pas, ik moest dus uit de bungalow en in de dormitory. Ik wilde graag naar zee, dus ik dropte mijn backpack op de veranda van de dorm. Geen enkel probleem. Tot dat alle jongens gingen uitchecken. De bus chauffeurs zijn allemaal zo vriendelijk om je bagage te dragen. 6 jongens en 7 backpacks waren nu onderweg naar Yangon en ik lag te bakken aan zee. Nog voor de lunch was ik terug. Boekje lezen, frisse douche en schone kleren aan was mijn plan, eigenlijk geen plan dus. Dat laatste ging hem niet worden. Mijn backpack zou pas 1.5 dag later terugkomen. Schijnbaar vindt zij Yangon wel leuk! Diezelfde avond checkten twee jongens in. Ik mocht gelukkig een trui lenen voor de avond. Volgende dag lekker op mijn backpack gewacht en eindelijk fris gedoucht. Om vervolgens 25 km op de fiets af te leggen. Langs het strand. Lekker Hollands. 's Avonds Thais gegeten om alvast te wennen aan maandje Thailand 🇹🇭 volgende dag scootertochtje, drie ferries, stukje strand, jungle, lunch in Chaungtha en terug. Even afkoelen in de zee voor we terug gingen, dat plan veranderde totaal toen vijf local kids op ons af kwamen. Communiceren ging met een hoop gelach en gebaren. Wij kunnen twee worden birmees en zij konden tot tien tellen in het engels. Ze waren zo gezellig en lief. Het begon vloed te worden en onze spullen werden ineens overspoeld met water. De kids raapten alles op om het twintig meter verder te droppen. Zo lief. Was een waanzinnig uurtje. We moesten nog twee uur terug door zee zand jungle en kuilen. Dat werd een donker ritje. Halverwege de terugweg kwamen we ook nog een prewedding tegen met goede muziek. Daar even gestopt. Goede zonsondergang gezien en daarna twee uur in donker terug. Ben blij dat er niks gebeurd is onderweg. Met die slechte wegen is een kuil snel over het hoofd gezien.

Bye Ngwesaung, until we meet again. XXx