Chiang Mai, Bangkok en Bang Saphan Yai

Oh jee ik begin mijn blog vreselijk te verwaarlozen nu. Mijn reis bijna ten einde. Nog even niet aan denken nu.
Van Pai uit moesten we terug naar Chiang mai om door te kunnen reizen naar Bangkok. Samen met Kenji in de bus. De route is 3 uur lang haarspeldbochten berg op en af. Gelukkig hadden we een niet al te gestoorde buschauffeur en hoefde er niemand over te geven. Ingecheckt in een hostel op advies van Olia(het meisje met de tattoo uit Pai.) Het beste hostel so far. Wel erg prijzig. Maar ik had behoorlijk zuinig aangedaan de hele reis, best trots op mezelf, en kon het permiteren. Later met Kenji afgesproken voor lunch. Alweer Khao Soi. Het beste gerecht ever!! Dat ga ik zeker thuis maken. Misschien wil de kok van Wittem het wel op de kaart zetten. Hoe tof zou dat zijn. Haha. 's Avonds zou Olia ook aankomen in Chiang mai. Als diner weer Khao Soi. In een ander restaurant met ander gezelschap dus het kon. De volgende ochtend zou ik met Kenji naar een olifantensanctuary gaan. Na uren te googlen de juiste gevonden. No riding, no chain, no hooks. Dat waren onze zoektermen. Helaas toch nog te veel touristen die deze mening niet delen en vrolijk op z'on beestje gaan zitten of met tijgers op de foto gaan. NIET DOEN!! Dit is dierenmishandeling en als wij, de touristen, laten zien dat we het anders willen zullen de lokale eigenaren van olifanten en tijgers had anders gaan aanpakken. Ze willen immers geld verdienen. Vroeg mijn bed uit. Dit bed was veel te luxe om te verlaten en versliep me enorm. Moest binnen 7 minuten aangekleed zijn, ontbeten hebben en de 3 minuten durende wandeling afleggen. Vraag me niet hoe maar ik kwam op tijd aan. Met het busje de anderen opgehaald en 45 minuten richting het reservaat. De Kanta familie had de olifanten al meerdere generaties en de gids sprak perfect engels. We kregen een leuk pakkie aan en een hoop sugarcane. Na een korte uitleg over hoe dit reservaat ontstaan is en hoe ze de beesten behandelen mochten we naar ze toen. We waren met 20 man. De olifanten waren met zijn 5e en superkalm en vrij. De Mahouts(olifantenbaasjes) waren superaardig en geweldig voor de vriendelijke reuzen. De jongste was 8 en super eigenwijs. De gids wist alles en beantwoorde al onze vragen. Na het voeren samen het water in voor verkoeling. Ze vonden het heerlijk. Althans zo leek het. De ochtend kwam al snel ten einde. Misschien was dit wel de beste ervaring die ik heb gehad in Azië. Superhappy met een heleboel ervaringen, foto's en een nieuw shirt terug de stad in. Met Olia en Kenji bij mijn oude vertrouwde zwembad nagenoten van de ochtend en de brandende zon. Mijn geheim om gebruik te maken van dit zwembad is vrij simpel. Entree betalen en een drankje bestellen. Dezelfde avond moe maar meer dan happy met Olia de bus genomen naar Bangkok. Ze ging de volgende dag terug naar Zwitserland. Ik zou nog even in Bangkok blijven. De bus was superdeluxe. De stoelen konden bijna plat en we hadden een tv'tje. Er zat zelfs een massage-ding in de stoel. Wat ik constant aan had. Rit duurde 10 uur. Rond middernacht kregen we eten en rond 6 uur kwamen we aan in Bangkok. Ik was behoorlijk uitgeslapen. Met de bus en metro naar mijn hostel. Zware tassen gedropt en de stad in voor wat sightseeing en ontbijt. Shoppen en lunchen volgde vrij rap. Rond 16 uur ben ik met haar meegegaan richting het vliegveld. Dan wist ik alvast wat mij te wachten stond volgende maand. Daarna terug naar mijn hostel. Ik was doodop en ben om 9 uur gaan slapen. Volgende ochtend lekker rustig aan gedaan. Flink souveniertjes geshopt voor wat mensen maar vooral voor mezelf.
Mijn tijd in Azië kwam bijna ten einde en het beklemde me. Wat moest ik die laatste tijd doen? Ik wilde iets terug doen. Na lang gegoogled te hebben kwam ik bij "Headrock dogsrescue" uit. Misschien kon ik hen een handje helpen. Ik was meer dan welkom. Dus op naar Bang Saphan Yai. Even de handen uit de mouwen steken. Al die leven hondjes helpen! Verity and Suthep zijn geweldige mensen die alles op alles zetten voor de straathondjes, tempelhondjes, strandhondjes en alle hondjes in de opvang. Iedere dag opnieuw. Met 2 staffmembers en een handje vol vrijwilligers. Er zitten ongeveer 45 honden in de opvang waarvan 10 medische aandacht nodig hebben. De pups komen en gaan. Alle hondjes worden gecasteerd. Veel honden zitten al meer dan 5 jaar in de opvang en de adopties zijn niet altijd succesvol. De jonge honden worden zeer succesvol geplaatst. Een paar heel zieke hondjes die niet de aandacht krijgen die ze nodig hebben. Ik heb aandacht genoeg. Laat mij maar knuffelen. Dus dat is wat ik inmiddels 2 dagen doe. Hondjes knuffelen. De pups om te socializen. De zieken om ze beter te maken. Hopelijk gaan we resultaat zien. Ze verdienen allemaal het beste. Overdag bij de hondjes. 's Avonds lekker niksen in mijn hangmat. Langs het strand hobbelen en met oude mensen praten! Dit gedeelte van Thailand zit vol met gepensioneerde europeanen. En vinden het maar al te vreemd dat ik er ben.
Living the life!!